Helikopter kazasında pilotun psikolojisi ve teknik donanım
Manşetimizdeki detaylı raporu okumuşsunuzdur. MedAir'e ait helikopterin bulunamama sebebiyle ilgili net bir yaklaşım var ortada.
Aslında bir kusurdan bahsetmiyor bu haber. Sadece beceriksizce organize edilmiş bir dizi elektronik yığının işe yaramazlığından. Hani ihmal var ama kasıt yok.
Durum böyle olunca insan kime kızacağını da bilemiyor açıkçası. Her türlü alet edevat var ama amiyane tabirle ameliyat başarılı ama hastayı kaybettik.
Manşetimizdeki haber aslında konunun uzmanı birkaç kişi tarafından kaleme alındı. Görünen o ki her şeyi yapıyor olmamıza rağmen en başından beri konuşulduğu gibi bu krizi iyi yönetememenin yanı sıra aynı zamanda kriz öncesinde krizin oluşmasına izin vermeyecek önlemleri de almamışız. Bunu yaparken de görünen o ki bir cahillik durumu söz konusu. Çünkü kimse mevcut cihazı bilmem kaç bin dolar verip aldıktan sonra buna göre küçük bir meblağ sayılabilecek oranı ödeyerek bunu tamamlamak yerine cihazı kullanılamayacak biçimde güdük bırakmayı göze almaz.
İşte havacılık böyle bir şeydir.
Sonradan havacı olan yöneticilerin, para odaklı patronların bakış açısı bu gibi musibetlerden sonra süratle değişir ama nasihat döneminde kimse bu duruma itibar etmez.
Uçucular üzerindeki farklı psikolojik baskılara da değinmek gerek belki. Bu kazada hiç kimse rahmetli pilotun psikolojisini tartışmadı.
Ben deneyimli pilotun o havanın durumunu hiç tahmin etmeyeceği ihtimaline asla katılmıyorum. Fakat bir şirkette profesyonel olarak maaşı karşılığı çalışan bin insanın psikolojisini irdelemek gerekir.
Şirketinize ait sizin kullandığınız helikopter kiralanmış.
Siz bu helikopteri alıp merkez üssünüzden çok uzaklarda bir yere uçmuşsunuz.
Normal bir evrak ya da kişi nakletmiyorsunuz. Bir parti başkanını bekleyen binlerce insanın olduğu bir mitinge gideceksiniz.
Üstelik ondan önceki mitingde o parti başkanı bir helikopter kiraladıklarını bunu da kendi imkanlarıyla yaptıklarını söyleyerek size atıfta bulunmuş.
Sonra da aceleyle diğer mitinge yetişmek için helikoptere binilmiş.
Oysa siz o sırada havanın ne kadar kötü olduğuna dair raporları belki almış belki tahmin etmişsiniz. Ya da havalandıktan sonra bile olabilir, çok önemli değil.
O dakikadan sonra dönüp "Başkan bey kusura bakmayın. Hava iyi değil gidemiyoruz. Bu nedenle dönüyoruz veya uçamıyoruz" demenin psikolojisi bence çok ama çok az kimsenin yapabileceği bir şeydir. Üstelik pilotlar arasındaki bu gibi durumlardan duyduğu endişeyi dile getirerek korkaklıkla alay edilen bir kültürde yetiştikten sonra bu iş çok zordur.
Rahmetli pilotun bu psikoloji içerisinde olduğunu bilmek, kabul etmek ve onu anlamak gerekir. Yoksa burada bir beceriklilikten bahsetmek mümkün değildir. Çünkü çok daha teknik donanıma sahip sikorsky tipi helikopter de arama kurtarma sırasında araziye mecburi iniş yapmıştır. Yani bunun pilot becerisiyle ilgisi olmadığı gibi her tarzdaki helikopterle uçulamayacağı da bu durumla ispatlanmıştır
Aslında bir kusurdan bahsetmiyor bu haber. Sadece beceriksizce organize edilmiş bir dizi elektronik yığının işe yaramazlığından. Hani ihmal var ama kasıt yok.
Durum böyle olunca insan kime kızacağını da bilemiyor açıkçası. Her türlü alet edevat var ama amiyane tabirle ameliyat başarılı ama hastayı kaybettik.
Manşetimizdeki haber aslında konunun uzmanı birkaç kişi tarafından kaleme alındı. Görünen o ki her şeyi yapıyor olmamıza rağmen en başından beri konuşulduğu gibi bu krizi iyi yönetememenin yanı sıra aynı zamanda kriz öncesinde krizin oluşmasına izin vermeyecek önlemleri de almamışız. Bunu yaparken de görünen o ki bir cahillik durumu söz konusu. Çünkü kimse mevcut cihazı bilmem kaç bin dolar verip aldıktan sonra buna göre küçük bir meblağ sayılabilecek oranı ödeyerek bunu tamamlamak yerine cihazı kullanılamayacak biçimde güdük bırakmayı göze almaz.
İşte havacılık böyle bir şeydir.
Sonradan havacı olan yöneticilerin, para odaklı patronların bakış açısı bu gibi musibetlerden sonra süratle değişir ama nasihat döneminde kimse bu duruma itibar etmez.
Uçucular üzerindeki farklı psikolojik baskılara da değinmek gerek belki. Bu kazada hiç kimse rahmetli pilotun psikolojisini tartışmadı.
Ben deneyimli pilotun o havanın durumunu hiç tahmin etmeyeceği ihtimaline asla katılmıyorum. Fakat bir şirkette profesyonel olarak maaşı karşılığı çalışan bin insanın psikolojisini irdelemek gerekir.
Şirketinize ait sizin kullandığınız helikopter kiralanmış.
Siz bu helikopteri alıp merkez üssünüzden çok uzaklarda bir yere uçmuşsunuz.
Normal bir evrak ya da kişi nakletmiyorsunuz. Bir parti başkanını bekleyen binlerce insanın olduğu bir mitinge gideceksiniz.
Üstelik ondan önceki mitingde o parti başkanı bir helikopter kiraladıklarını bunu da kendi imkanlarıyla yaptıklarını söyleyerek size atıfta bulunmuş.
Sonra da aceleyle diğer mitinge yetişmek için helikoptere binilmiş.
Oysa siz o sırada havanın ne kadar kötü olduğuna dair raporları belki almış belki tahmin etmişsiniz. Ya da havalandıktan sonra bile olabilir, çok önemli değil.
O dakikadan sonra dönüp "Başkan bey kusura bakmayın. Hava iyi değil gidemiyoruz. Bu nedenle dönüyoruz veya uçamıyoruz" demenin psikolojisi bence çok ama çok az kimsenin yapabileceği bir şeydir. Üstelik pilotlar arasındaki bu gibi durumlardan duyduğu endişeyi dile getirerek korkaklıkla alay edilen bir kültürde yetiştikten sonra bu iş çok zordur.
Rahmetli pilotun bu psikoloji içerisinde olduğunu bilmek, kabul etmek ve onu anlamak gerekir. Yoksa burada bir beceriklilikten bahsetmek mümkün değildir. Çünkü çok daha teknik donanıma sahip sikorsky tipi helikopter de arama kurtarma sırasında araziye mecburi iniş yapmıştır. Yani bunun pilot becerisiyle ilgisi olmadığı gibi her tarzdaki helikopterle uçulamayacağı da bu durumla ispatlanmıştır
